الان ادرك كم كنت غبي

كم كنت اهوى اشياء من المستحيل بقائها

كم كنت احلم بعالم من الخيال

عالم لا يسكنه ولا يتمناه سواى

كم كنت ضائع فى عالم من الاوهام

ارى ما لا يراه غيرى

واشعر باشياء غير محسوسه

ارانى مبتعد عن كل الاشياء التى اهواها

اسير فى طريق لا ارى نهايته

هناك نور طفيف يلمع فى مكان ما

لكنى لا ادرى اين هو ومن اين ياتى

سالت نفسى اى طريق اسلك لكى اصل لهذا النور

لكنى لم اجد اجابه كالمعتاد

سرت فى جميع الاتجاهات

لكن المسافه لم تقترب ولم تبعد

غلبنى التعب

لم اعد قادر على البحث مره اخرى

فهل من مخرج قريب

من يد تنتشلنى من ظلامى العميق

من صوت حنون يهمس فى اذنى ليهدء من روعى

هل يجب ان استمر فى هذه الطرق المجهوله

ام احاول جاهد ان ارجع من حيث اتيت

الان فقط ادرك كم كنت غبي

لاننى اقنعت نفسى انى سأواصل هذا الطريق

وحدى ... للابد

ألم المشاعر

تعبت من كتر التفكير فى احوال الناس وقلوب البشر

ايه القلوب الحجر دى ازاى قسيت كدا

طول عمرى بسأل نفسى ازاى نقسى علي حد بيحبنا

ازاى نجرح ونعذب ونقول أسفين دا قدر بيبقى نفسى اصرخ

واقول القدر مش ظالم احنا اللي بنظلم نفسنا

احنا اللي بنختار غلط

احنا اللي مبنحاربش , لأن الحكايه فى نظرنا متستاهلش

نحارب علشان مين وليه علشان مجرد حبيب

وكأن سهل فى الدنيا دى تلاقى حبيب ووفى , نحارب علشان مين , صديق هههههه ال صديق ال

الاستسلام تفكير سلبى ومحبط

دا احنا حتى مبنحافظش علي صورت الحبيب فى خيالنا

وبننساه بمرور وقت قليل جدا

ازاى نكون النهارده بنحب حد ومتعلقين بيه

وبكره عادى جدا مجرد انسان بيمر من جنبنا

ايه القلب دا , احنا بنهرب ولا بنتجاهل الذكريات وبنخاف حتى تمر بعقولنا لحظات فبنختار ننساها للأبد

فى يقين جوايا بيقول اللي يخون حبيب

هيندم أشد الندم , بس هل يا ترا وقت ندمها دا هتفكر دا ذنب مين

ولا هتقول الدنيا جت عليا , يمكن مش شرط

دايما ان الجرح يبقى تخليص ذنوب

بس اكيد فى ناس رحمة ربنا بتلحقها فى الدنيا يمكن

لأنهم مكنوش وحشين قوى كدا زى ما اتصورنا

وساعات بقى بنريح عقولنا خالص

ونقول مقلب القلوب هو الله النهارده بنحب فلان

بكره مش حاسين اننا بنحبه يبقى من عند ربنا لا معلش معتقدش

يبقى انتم اصلا فى الاساس مكنتوش بتحبو فلان دا

واللي يحيرنى اكتر الناس اللي بتنسحب من حياتك بدون ذكر جمله

لا خير ولا شر كدا بدون اسباب

ألم فراق الناس دى ملهوش مقياس علشان اقولكم مدى قسوته

وعذابه من الحيره والحنين

عارفين لو شخص مات بنكون مرتاحين نفسيا اننا عارفين

هو فين وعارفين بعد عنا ليه وساعتها بس بنقول

قدر الكلمه وهى بتخرج من قلوبنا بتصحبها

تنهيده تسليم للرحمن سبحانه وتعالى

لكن اللي بعد بدون سبب واضح لينا

بنمشى ندور بعنينا عليه فى كل طريق وكل مكان جمعنا سوا او

حتى كنا بنفكر نروحه سوا بتبقى ذكرياته عذاب والتخلص

منها محال , بنقول ساعات بينا وبين الناس

لا خلاص احنا نسينا ومبنفكرش في اللي بعد هيا اللي اختارت

مش عارف بنحسن صورتنا فى عيون الناس ولا بنحاول نحسنها فى نظرنا احنا

يمكن علشان نقدر نكمل قال يعنى قلوبنا قسيت خلاص

وبقينا زى باقى الناس قلوب

بتنبض علشان تعيش والسلام
اعتقد مفيش غير اننا نقدم تحيه للناس اللي مشاعرها ماتت

الناس اللي اصبحت حجاره بتمشى بقدرة ربنا

الدنيا بتلف ومبتقفش عند حد وزى ما خونتي هيجى يوم وتتخاني هى كدا يا عزيزتى يوم ليكي ويوم عليكي

نصيحه منى احتفظ بالذكريات ولو فى سرداب

محدش يوصله ولا يتفتح

يمكن الذكرى دى تصحى قلوبنا فى يوم تانى

ترجع بتدق بأحساس يمكن وقتها تكون طوق نجاه لينا

من تحول القلوب للاسوء

اسقى مشاعرك دايما بالطيبه

وكون انسان مهما اتغير الزمن

%10

سؤال غريب اتسالته من شخص في الشغل
بتمثلك ايه نسبه ال 10 في الميه
بصراحه انا معرفتش اتكلم ..ووقفت قدام السؤال متنح كده ومبلم ..وقعدت فكرت شويه كده ايه اللي ممكن تمثلهولي .. فرح ..حزن.. نجاح..ثقه.. رضي.. ايه بالظبط مش عارف
انا اصلا مش عارف السؤال اتسال ليه بس بيني وبينكم سؤال غريب معرفتش ارد عليه
اصل عمري م حسبت حاجة في حياتي بنسبه معينه دايما كده بعمل او بفكر من غير نسب ودرجات يا اه يا لا مش بين البينين وفي النص ولا شويه وحبه .. لكن السؤال فعلا خلاني افكر ايه اللي في حياتي ممكن يكون بنسبه 10 % اصل 10 % نسبه صغيره قوي في حاجات وبرضه في حاجات تانيه بتبقي كبيره برغم صغرها
لكن ياتري ايه اللي بتمثله نسبه ال 10 % في حياتي

لسه مش عارف ولما هعرف هقولكم

ياتري انتوا عارفين ؟؟؟
حد عارف ايه اللي بتمثله نسبه ال 10 % عنده ؟؟